برنامه پیجر به اسکرین شات ها قدرت فوق العاده می دهد. این فقط آغاز است

شانس شماست رول دوربین گوشی مملو از تعداد زیادی اسکرین شات است. بیشتر عکس‌ها عمداً گرفته شده‌اند، برخی با حرکت نرم انگشتانتان روی دکمه‌های تلفنتان تصور می‌شوند. و اگر واقعاً به ساخت ویدیوهای TikTok علاقه دارید، احتمالاً اسکرین‌شات‌گر پرکارتری نسبت به بقیه هستید و از هر گوشه جالب اینترنت برای آن جلوه‌های #صفحه سبز عکس می‌گیرید.

اسکرین شات ها گنگ هستند منظور من گنگ به عنوان یک مفهوم نیست. آنها در خدمت یک هدف هستند. آن‌ها به اندازه عکس یک رسید قابل هزینه (اگر زودگذر) کاربرد دارند. آنها به اندازه کافی مهم هستند که آلبوم داخلی خود را در تلفن های ما داشته باشیم. اما آنها ثابت هستند. آنها فاقد حرکت فیلم، احساس درک شده از یک عکس هستند. شما یک اسکرین شات از یک آدرس برای دوستتان ارسال می کنید، و دوست شما هنوز باید کار جستجوی آدرس را انجام دهد.

چه می‌شد اگر اسکرین‌شات‌ها یا پورتال‌هایی به فهرست پخش، مکان نقشه‌برداری شده، صفحه خریدی که می‌خواستید به اشتراک بگذارید، پیوند داده شوند؟ این واقعیتی است که Alex Mahedy در چند سال گذشته سعی در ایجاد آن داشته است. این کارآفرین بیست و چند ساله ساکن نیویورک حتی برخی از سرمایه گذاران خطرپذیر قابل توجه را متقاعد کرده است که این ایده را تامین کنند. او به‌تازگی یک اپلیکیشن جدید برای اشتراک‌گذاری اسکرین‌شات‌های دارای لینک فعال به نام پیجر راه‌اندازی کرد.

مهدی می‌گوید: «از آنجایی که اینترنت بصری‌تر شده است، این روند گرفتن و اشتراک‌گذاری اسکرین‌شات‌ها تنها تسریع شده است. همه‌گیری این شتاب را به وجود آورد، زمانی که مردم حتی برای جمع‌آوری اطلاعات و معاشرت بیشتر به صفحه نمایش خود چسبیده بودند. بر اساس تجزیه و تحلیل داخلی خود پیجر از آزمایش‌کننده‌های اولیه بتا برنامه، نرخ اسکرین‌شات‌گیری در یک دوره چند هفته‌ای که از اوایل مارس 2020 شروع می‌شود، 40 درصد رشد داشته است. این کاربران اکنون به طور متوسط ​​روزانه 5 اسکرین شات می‌گیرند.

اما در عین حال، اسکرین شات از زمان عرضه آیفون واقعاً تغییر نکرده است. آنها به نوعی این مشکل حل نشدنی را نشان دادند که چگونه بفهمیم چه چیزی در یک تصویر وجود دارد. و اکنون فناوری به نقطه‌ای تغییر کرده است که هم در سخت‌افزار و هم در هوش مصنوعی، این یک مشکل حل‌ناپذیر نیست.»

نحوه کار پیجر در اینجا آمده است، و این ممکن است بزرگترین مانع آن در آغاز باشد: این یک برنامه تلفن همراه جداگانه است که در حال حاضر فقط از طریق TestFlight، یک پلت فرم تست برنامه متعلق به اپل، در دسترس است. این همچنین به این معنی است که در حال حاضر فقط در iOS در دسترس است. برنامه ابتدا اسکرین شات های موجود در رول دوربین شما را جمع آوری می کند. (در واقع اجازه دسترسی می خواهد همه عکس‌ها، درخواستی که معمولاً طرفداران حریم خصوصی را متلاشی می‌کند، اما پیجر ادعا می‌کند که فقط اسکرین‌شات‌های شما را لمس می‌کند. و iOS اکنون به افراد امکان می دهد عکس هایی را که می خواهند با سایر برنامه ها به اشتراک بگذارند، انتخاب کنند.)

حساب پیجر شما به‌عنوان صفحه‌ای از گزیده‌ای از اسکرین‌شات‌هایی که انتخاب می‌کنید در گوشه شخصی‌شده وب‌سایت پیجر عمومی کنید، از این رو نام برنامه ظاهر می‌شود: برای مثال، pager.xyz/lauren. این اسکرین شات ها، خواه از یک شلوار، آدرس نقشه گوگل، حساب اینستاگرام یا آهنگ تیلور سویفت که در برنامه موسیقی انتخابی شما پخش می شود، قابل پیوند هستند.

در نگاه اول، صفحه پیجر بسیار شبیه به صفحه Pinterest است. تفاوت در فناوری و تا حدودی نحوه عملکرد آن در آینده نهفته است.

دانکن باک، مدیر ارشد فناوری پیجر در برلین، می گوید که این شرکت سیستم بینایی کامپیوتری خود را برای تشخیص داده های اسکرین شات و تفسیر رابط های گرافیکی کاربر ساخته است. در چند ثانیه، سیستم اسکرین شات آپلود شده شما را تجزیه و تحلیل می کند، آن داده ها را می گیرد و پیوندهایی ایجاد می کند که کاربران را به سمت محتوای موجود در تصویر می برد. اساساً یک تصویر مرده می گیرد و آن را با یک پیوند به چیزی تبدیل می کند، چیزی که دوستان شما می توانند روی آن کلیک کنند. باک می گوید که این فقط OCR نیست، با اشاره به فناوری تشخیص نوری کاراکتر مورد استفاده در برنامه های اسکن متن. این ترکیبی از تکنیک های مختلف بینایی کامپیوتری است.