قرار دادن پزشکان در قلب نوآوری

جیم رابرتز، مشاور مستقل PDD در نوآوری مراقبت های بهداشتی، نظرات خود را در مورد اهمیت قرار دادن متخصصان پزشکی در قلب پیشرفت های تکنولوژیکی به اشتراک می گذارد.

در طول شیوع کووید-19، متخصصان مراقبت های بهداشتی مجبور بودند با نوآوری و چابکی خود را با وضعیتی که به سرعت در حال تکامل بود وفق دهند. برای مثال، خود پزشکان در یکی از بیمارستان‌های NHS Trust با مرسدس AMG برای مهندسی مجدد سیستم‌های ماسک صورت اکسیژن بیمارستانی کار کردند و به کاهش مصرف اکسیژن تا 30 درصد کمک کردند. با کاهش مصرف اکسیژن به این میزان، بیمارستان توانست بدون پیکربندی مجدد اساسی در تحویل اکسیژن که در طول بحران بسیار مفید بود، به کار خود ادامه دهد.

همان بیمارستان همچنین فناوری ارتباط خدمه پیت فرمول یک را به کار گرفت تا به تیم‌های پزشکی اجازه دهد تا با استفاده از تجهیزات حفاظتی کامل با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این امر شاهد ایجاد ویزورهای تمام صورت سبک و راحت سفارشی بود که محافظت بیشتری را در برابر روش‌های تولید آئروسل و ایجاد یک پروتکل جدید تراکئوستومی ملی COVID.

این تجربیات، در میان سایر موارد، باعث شده است که پزشکان به این فکر کنند که چرا آنها در طراحی و توسعه محصولاتی که هر روز استفاده می‌کنند مشارکت نزدیک‌تری ندارند. همه‌گیری نشان داد که پزشکان کمک ارزشمندی را برای نوآوری و ساده‌سازی سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی ارائه می‌کنند، بنابراین با این یادگیری، چگونه می‌توانیم از تخصص آنها برای ایجاد محصولات بهتر و مؤثرتر استفاده کنیم؟

پس از 16 سال کار در NHS به عنوان مشاور بیهوشی، با اشتیاق واقعی به تجهیزات پزشکی و نوآوری، فرصت بزرگی برای توسعه محصولات بهتر وجود دارد و ما نمی توانیم ارزش و بینش متخصصی را که پزشکان می توانند به اینجا بیاورند دست کم بگیریم.

زمانی ابزارهای پزشکی معمولاً نام مخترع خود را داشتند که نشان می‌داد آن فرد ارتباط نزدیکی با چرخه توسعه آن محصول داشت، مانند لارنگوسکوپ مکینتاش و فورسپس Magill. اکنون، ما به عنوان کاربران در جامعه پزشکی دیگر درگیر آن فرآیند طراحی نیستیم و تمایل داریم با آنچه به ما داده می شود کار کنیم.

پزشکان معمولاً خریداران تجهیزات در مسیر خرید فعلی ما یا بخشی از این فرآیند تصمیم‌گیری نیستند، به این معنی که حلقه‌های بازخورد تجاری عادی مختل می‌شوند. بنابراین این عقب‌نشینی در صنعت وجود ندارد، و اینجاست که یک فرصت بزرگ از دست می‌رود. یک قطره روغن در اینجا، روی این چرخ دنده، نه تنها از بازخورد متخصصان مراقبت های بهداشتی و بیماران برای پالایش محصولات استفاده می کند، بلکه نیازهای برآورده نشده را فهرست می کند و ایده های نوآورانه واقعاً جدید را نیز جمع آوری می کند.

اما چالش های خاصی وجود دارد که مانع از تحقق این دیدگاه می شود:

یک فرآیند خطی با حداقل نقاط تماس

اول، یک فرآیند توسعه محصول پزشکی معمولی خطی است. یک نیاز بالینی، اغلب، اما نه همیشه، با حضور پزشکان برای کمک به شکل‌گیری نیازهای اولیه محصول شناسایی می‌شود. سپس محصول با حداقل ورودی از همان پزشکان طراحی و تولید می شود.

برخورد بعدی پزشکان در نقطه تماس اغلب درست در پایان فرآیند است، جایی که یک انتخاب دوتایی مصرف کننده برای خرید یا عدم خرید محصول نهایی وجود دارد. از آنجایی که بخش‌های تدارکات بیمارستان اغلب در این مورد تصمیم می‌گیرند، پزشکان با وضعیت دریافت آنچه به آنها داده می‌شود مواجه می‌شوند.

قطع ارتباط بین پزشک و شرکتی که محصول را می‌فروشد، فرصت بازخورد معنی‌دار را از بین می‌برد و اطمینان می‌دهد که کاستی‌های محصولات موجود و اخیراً راه‌اندازی شده در دفعات بعدی برطرف نشده یا کاهش نمی‌یابد.

پزشکان توسعه دهندگان محصول نیستند

جای تعجب نیست که متخصصان مراقبت های بهداشتی متخصص طراحی نیستند. اما حتی اگر آنها مهارت‌ها و امکانات لازم برای تحقق یک ایده را داشته باشند، بسیاری از چالش‌های دیگر وجود دارد که جلوی نوآوری‌های محصول توسط پزشکان را می‌گیرد:

• همه افراد بیش از حد مشغول کار و پاک کردن لیست های انتظار هستند، بنابراین هرگونه جاه طلبی برای بهبود محصولات باید در اوقات فراغت خود انجام شود.
• در اکثر سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی هیچ ساختار پشتیبانی وجود ندارد که به پزشکان کمک کند تا نوآوری‌های خود را به بازار یا حتی به سطح مفهومی یا نمونه اولیه برای ارزیابی برسانند.
• پزشکان بودجه‌های تحقیق و توسعه داخلی را ندارند.
• عدم موفقیت در سال های اخیر به این معنی است که کسانی که در گذشته سعی در توسعه نوآوری داشته اند، شکست خورده اند و دیگران را از تلاش باز می دارند.
• در بریتانیا، هر گونه مالکیت معنوی (IP) که توسط پزشکان ایجاد می شود، متعلق به NHS است. IP برای ایجاد، نگهداری و دفاع هزینه دارد که ممکن است برای توسعه اثبات مفهوم در این مرحله اولیه جوانه زنی بهتر هزینه شود. تاکید باید بر روند علم طراحی باشد نه صرفاً تلاش برای تعریف یک محصول آینده و ساختن مورد تجاری آن

اینرسی در سیستم

اساساً، سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی برای قطب‌های نوآوری محصول ساخته نشده‌اند. آنها در کار درمان بیماران هستند و به صنعت متکی هستند تا جریانی از محصولات مناسب برای هدف را برای کمک به آن ارائه دهند.

مشکل اینرسی است: ارائه محصولات به بازار یک فرآیند طولانی و دشوار است، بنابراین موانع ورود منجر به انحصار کوچکی از شرکت‌هایی شده است که محصولات مشابه را با رقابت کمی می‌فروشند. در کنار دپارتمان‌های تدارکاتی که تصمیمات مالی محدودتری را اتخاذ می‌کنند (گاهی بر خلاف دید بالینی و توصیه‌ها)، طوفانی کامل خواهید داشت که در آن محصولات حرفه‌ای بدون دخالت یا خرید به افراد حرفه‌ای فروخته می‌شوند.

آیا راه حلی وجود دارد؟

یه راه بهتری هم هست. راه حل در تعریف مشارکت بهتر بین پزشکان، سیستم های مراقبت های بهداشتی و صنعت، همراه با فرآیند توسعه است که پزشکان را در قلب یک چرخه نوآوری تکراری قرار می دهد.

اول از همه، مکانیزم مشارکتی که در آن پزشکان، سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی و صنعت گرد هم می‌آیند تا با هم گفتگو کنند، نیازهای یکدیگر را درک کنند و شرایطی را برای جریان آزاد اطلاعات ایجاد کنند. اما این در واقعیت چگونه ممکن است به نظر برسد؟

این کار با یک حامی شروع می شود – یک نهاد برای همسو کردن ذینفعان تحت یک چارچوب تجاری از نظر بودجه و IP. آن حامی ممکن است یک خیریه، خیرخواه، بیمارستان یا صنعت باشد.

سپس، نقش‌ها و مسئولیت‌ها ترسیم می‌شوند و سؤالات کلیدی پرسیده می‌شود – سهامداران کلیدی چه کسانی هستند؟ آیا واسطه‌ها، مانند مشاوران نوآوری محصول مانند PDD، که در چارچوب‌بندی چالش و هدایت توسعه در مسیر درست مهارت دارند، درگیر هستند؟ آیا حوزه تصمیم‌گیری شده نوآوری توسط حامی، یا صنعت یا خود پزشکان هدایت می‌شود؟

در نهایت، خود این فرآیند برای نوآوری آماده است. به جای رویکرد خطی شرح داده شده در بالا، ما یک فرآیند توسعه دایره ای و تکراری را پیشنهاد می کنیم. یکی که در آن پزشکان به درستی برای کمک به نوشتن خلاصه، کشف فرصت ها، ایده پردازی راه حل ها، آزمایش و تکرار نمونه های اولیه، ارزیابی محصولات نهایی، هدایت تصمیمات خرید و فرصت های فهرست برای محصولات آینده تعبیه شده اند.

نتیجه

مشارکت دادن کسانی که از ابزارها برای کمک به توسعه ابزارها استفاده می کنند، کاملاً عقلانی است. پزشکانی که در طول کووید، قدرت اتخاذ تصمیمات نوآورانه را داشتند، فعالانه به دنبال راه‌هایی برای احیای مجدد این روح در زمان‌های «عادی‌تر» هستند. این بر عهده سیستم های مراقبت های بهداشتی است که از آنها حمایت لازم برای دستیابی به این هدف را داشته باشند، و صنعت باید با پزشکان برای ارائه محصولات بهتر از طریق یک فرآیند یکپارچه مانند آنچه که ما پیشنهاد کرده ایم، درگیر شود.