کشتی هیدروفویل برقی ناویر از آبراه‌های ساحل غربی عبور می‌کند تا اولین برنامه‌های آزمایشی را انجام دهد.

قایق های برقی هستند هنوز در آبراه‌های آمریکا امری نادر است، اما به نظر می‌رسد همه موافق هستند که آنها آینده‌ای پاک‌تر و آرام‌تر را برای دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و آب‌های ساحلی ما نشان می‌دهند. ناویر به سرعت از ایده به نمونه اولیه به قایق تولیدی منتقل شده است و این استارتاپ اکنون در حال گشت و گذار در سواحل غربی است و تحسین کنندگانی را در مکان های مرتفع به خود جلب می کند که امیدوارند کشتی های هیدروفویل برقی خود را در یک اقتصاد دریایی اختراع مجدد جای دهند.

خود قایق، N30، تنها در آغاز سال 2022 روی کاغذ وجود داشت، اما در پایان سال گذشته، این شرکت یک نمونه اولیه در مقیاس کامل روی آب داشت و در یک نمایشگاه بزرگ قایق‌رانی، نسخه کابینی آن را به تصویر کشید. حالا که یکی هم روی آب است. سرعت حداقل قابل توجه است – اما آنها به چیزی بیشتر از نوآوری نیاز دارند تا آن سرعت را به تکانه تبدیل کنند.

برای این منظور، ناویر در حال انجام یک نمایش جاده ای است، البته روی آب، و از تعدادی از جوامع بزرگ مجاور آب بازدید خواهد کرد، اولین آنها (به هر حال به ترتیب بازدید) سانفرانسیسکو و خلیج همنام آن. در مرحله بعدی لس آنجلس، دریاچه تاهو، سن دیگو، و «شمال غربی اقیانوس آرام» قرار دارند، که تصور می کنم منظورشان سیاتل، جواهر PNW است.

با این حال، شرکت عجله‌ای ندارد: آنها فقط در اسکله‌های تفریحی و پیاده‌روها برای ایجاد هیاهو سر و صدا نمی‌کنند. اگر قرار است این قایق چیزی بیش از یک چیز جدید باشد، باید هدفی داشته باشد و امید این است که بتواند به عنوان یک تاکسی آبی که مسیرهای کوچکتر و پرترددتری را ارائه می دهد، کار پیدا کند.

کشتی های بزرگ صدها نفر را در خود جای می دهند اما به اسکله های ویژه نیاز دارند. کوچکترها کمتر هستند، اما به دلیل هزینه بالای سوخت و نگهداری، وضعیت اقتصادی کمی متزلزل است. N30 ناویر هنوز کوچک‌تر است (شش سرنشین برای این نوع کابین، اما نسخه‌های بزرگ‌تر در آینده) اما با آن مزیت ارائه سفر نقطه به نقطه به جای کار از یک مرکز اصلی به همراه دارد. (محدوده 75 مایل دریایی برای اکثر مسیرهای ساحلی بسیار زیاد است.)

اساساً یک کشتی تفریحی که به کار کردن برای امرار معاش کاهش یافته است، N30 می تواند تقریباً در هر اسکله یا حتی اسکله خصوصی کوچک جا شود. و این قایق همچنین به زودی از یک لنگرگاه مستقل استفاده می کند که حساس ترین قسمت سفر را ساده تر می کند. N30 از آنجایی که یک قایق هیدروفویل است، بیدار نیست و حتی در آب های متلاطم هم سوار می شود، بنابراین نه تنها یک سفر راحت است، بلکه کایکرها را با سرعت بالا نمی برد.

و البته آرام است و دسته ای از روغن و کربن را به هوا و آب نمی ریزد – چیزهایی که مردم به آنها اهمیت می دهند. (جنبه هیدروفویل آن را برای کاربردهای خاصی مانند آب بسیار کم عمق یا حمل و نقل کمتر مناسب می کند، اما این امر برای قایقرانان بدیهی است – شما به کسی نمی گویید که خودروی برقی آنها در حمل و نقل طولانی مدت با مشکل مواجه خواهد شد.)

مهمتر از آن، این می تواند چیزی باشد که دولت های شهری و صنعت دریایی به آن اهمیت می دهند. داشتن یک یا دو قایق سریع علاوه بر کشتی های بزرگ شما یک حرکت هوشمندانه است، زیرا به ناچار شخصی وجود دارد که قایق خود را از دست داده و نمی خواهد منتظر بماند، حاضر است کمی اضافی بپردازد تا کمی در مسیر پیاده شود. یا دارای یک رفت و آمد معمولی است که برای گزینه های موجود ناخوشایند است. برخی از افراد حتی ممکن است آن را صرفاً برای جلوگیری از گیر کردن در آن مصرف کنند [insert infamous bridge] ترافیک

اعتبار تصویر: ناویر

دومی مسیر واقعی است که یکی از بنیانگذاران Sampriti Bhattacharyya امیدوار است در آن حرکت کند.

او به تک‌کرانچ گفت: «هدف ما تکمیل زیرساخت‌های حمل‌ونقل عمومی فعلی با کاهش تعداد خودروهای تک سرنشین تا حد امکان است. تاکسی‌های آبی ناویر موبیلیتی در نهایت در مسیرهای بهینه‌سازی شده در هر کجا که تقاضا باشد کار خواهند کرد. به عنوان مثال، آنها می توانند صبح زود، در ساعات غیرفعال یا اواخر شب در مسیرهای کشتی از قبل تعیین شده یا در رویدادهای آخر هفته مانند بازی های بیس بال یا بسکتبال بدوند.

البته با توجه به اینکه در حال حاضر فقط یک N30 روی آب وجود دارد، این همه بسیار TBD است، اما تولید در حال انجام است و آنها سفارشات زیادی دارند. و نمایش جاده در حال حاضر برخی از مقامات محلی و مردم صنعت دریایی را تحت تاثیر قرار داده است. این فرصت را به دست آورد تا در جدیدترین SailGP بدرخشد که به عنوان تعقیب کننده و شاتل عمل می کند. نمونه اولیه یک رنگ سفید تمیز دریافت کرد:

اعتبار تصویر: آدام اسدل / ناویر

و این هم نوع تاکسی سقف سخت:

اعتبار تصویر: آدام اسدل / ناویر

بدون بیدار شدن به معنای تداخل کمتر با قایق های رقیب، البته، و با اسکله ها و سواحل که در آن تماشاگران منتظر هستند.

مشتریان بالقوه در حال حاضر به کشتی ها چشم دوخته اند:

اندرو توماس، مدیر برنامه‌ریزی شهرستان آلامدا گفت: «فکر می‌کنم شاتل هیدروفویل برقی ناویر وسیله نقلیه ترانزیت آبی آینده است: صاف مانند ابریشم، فوق‌العاده ساکت، سریع، بدون اگزوز بدبو و بدون بیداری.» برای جوامع خلیج فارس مانند آلامدا با ساکنان شلوغی که در سرتاسر منطقه خلیج در حال رفت و آمد هستند، شاتل آبی هیدروفویل برقی یک جایگزین لذت‌بخش، دلپذیر، سریع و از نظر محیطی برتر برای رانندگی در آزادراه‌ها و پل‌های پر ازدحام ما است.

عضو شورای شهر سوسالیتو (و چندی پیش، شهردار) جانل کلمن موافقت کرد:

او به TechCrunch گفت: «این برای ما در سطوح مختلف بسیار منطقی است. ما عاشق این پروژه هستیم. ما روی انعطاف‌پذیری سواحل و افزایش سطح دریا کار می‌کنیم، اما دو سال آینده من تماماً به اقتصاد آبی و تسریع تلاش‌های جدید برای برق‌رسانی است.»

موسسات مختلف منطقه خلیج با اجازه فناوری ها و بودجه به سمت برق حرکت می کنند. به عنوان مثال، کشتی آلکاتراز در حال برق رسانی است.

کلمن گفت: «اما ما واقعاً علاقه مند به برق انداختن همه مدالیته ها هستیم. ما فعالانه به دنبال اسکله مناسب برای قرار دادن یک سرویس تاکسی آب برقی هستیم. ما در حال تعامل با تیم ناویر هستیم، کشتی آنها را آزمایش کرده‌ایم، و وقتی ایده یک خلبان مطرح شد، گفتیم، می‌خواهیم اولین باشیم! ما همچنین علاقه مند به همکاری برای ارائه خدمات و نگهداری و ساخت کیت های تبدیل هستیم. ما می‌توانیم از این طریق شغل ایجاد کنیم، اقتصاد را حول آن بسازیم. ما منتظر چی هستیم؟”

خوب، برای یک چیز، آنها ممکن است مجبور باشند تا زمان ساخت تعداد بیشتری از این قایق ها صبر کنند. Navier در حال حاضر روی تکمیل سفارشات کار می کند و اولین تحویل برای اواخر امسال برنامه ریزی شده است.

ناویر تنها یکی از چندین شرکت قایق‌رانی الکتریکی است که امیدوار است اقتصاد دریایی را متحول کند: مستقیم‌ترین رقیب آن باید Candela باشد، که یک قایق هیدروفویل نیز می‌سازد، اما همانطور که باتاچاریا قبلاً به من گفت، او آنها را به جای رقیب خویشاوند می‌داند. شرکت‌های تبدیل الکتریکی به دنبال مالکان قایق و ناوگان هستند و FleetZero همچنان روی طرح بلندپروازانه خود برای برق‌رسانی حمل‌ونقل کار می‌کند. قایق‌های تفریحی و کشتی‌های کانتینری بزرگ، در دو سر طیف، هنوز نسبتاً مورد استفاده قرار نمی‌گیرند (قایق‌های برقی ارزان یا بسیار بزرگ کم هستند)، اما هجوم‌هایی در حال انجام است.

دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و جوامع بیشتر و بیشتر در کنار آب، وسایل نقلیه گازسوز را ممنوع می‌کنند، اما آبراه‌های پاک‌تر و آرام‌تر برای کسانی که آن‌ها را تجربه می‌کنند، مکاشفه‌ای است – بدون در نظر گرفتن ماهی‌ها، فوک‌ها، و دیگر حیات‌های دریایی که در این کشور رشد کرده‌اند. یک محیط دریایی روغنی و پر سر و صدا آنها احتمالاً بیشتر از ما قدردان آن هستند.