VC ها برای تجارت مجدد استارت آپ ها: بیایید چند برچسب بزنیم

تجارت مجدد یک مفهوم است به قدمت خود تجارت همه فروشگاه‌های دست‌فروشی را می‌شناسند یا قبلاً یک محصول دست دوم خریداری کرده‌اند – این مفهوم جدیدی نیست. با این حال، امروزه این موضوع به یکی از داغ‌ترین موضوعات برای مصرف‌کنندگان، برندها و سرمایه‌گذاران تبدیل شده است، با رکورد 6 میلیارد دلاری سرمایه‌گذاری خطرپذیر که در سال 2021 به شرکت‌های تجارت مجدد سرازیر شد و پیش‌بینی می‌شود که بازار تا سال 2027 به بیش از 250 میلیارد دلار برسد. این رشد 5 برابر سریع‌تر از بازار کلی خرده فروشی

چرا شروع مجدد تجارت مجدد ناگهانی؟

این تا حد زیادی به دلیل تغییر ارزش فرهنگی و اجتماعی است که بر پایداری گذاشته شده است. ما خیلی از همه چیز را هدر می دهیم. تنها در پوشاک و منسوجات، میلیاردها دلار محصول سالانه نابود، دور ریخته یا انبار می‌شوند، زیرا برندها بیش از حد تولید می‌کنند یا کالا به فروش نمی‌رسد. تحلیلگران صنعت تخمین می زنند که صنعت مد جهانی هر سال تا 10 درصد از کل انتشار گازهای گلخانه ای را شامل می شود. ما می توانیم بهتر عمل کنیم.

برای درک چگونگی، به تأکید عمیق و نسلی ژنرال Z بر مصرف اخلاقی نگاه کنید. Gen Z تقریباً 150 میلیارد دلار قدرت هزینه در ایالات متحده دارد که پیش بینی می شود تا اوایل دهه 2020 40٪ از مصرف کنندگان جهانی را شامل شود. با ورود Gen Z به نیروی کار، آنها شروع به افزایش قدرت خرید خود با برندهای ارزشی و پایداری می کنند. این موضوع در نظرسنجی اخیر IBM مشخص شده است که در آن ژنرال Z تمایل به پرداخت 49 درصد قیمت برای یک تی‌شرت پنبه‌ای سفید را که به‌طور پایدار تهیه و ساخته شده است، نشان داد.

تجارت مجدد وارد اتاق های هیئت مدیره برندهای بزرگ می شود

از لحاظ تاریخی، برندها در بازار دست دوم کالاهای خود دید ضعیفی داشتند. بدون اینکه بتوانیم تأثیر آن را بر روی خط بالا و پایین اندازه گیری کنیم، تجارت مجدد هرگز در خط مقدم بحث های اتاق هیئت مدیره قرار نگرفت. با این حال، گسترش بازارهای فروش مجدد شخص ثالث موفق مانند PoshMark، The RealReal و StockX صدها میلیون درآمد و ارزش گذاری میلیاردی به همراه داشته است.

با توجه بیشتر به اقتصاد فروش مجدد، همراه با تغییر احساسات مصرف کننده به سمت پایداری، تجارت مجدد اکنون به یک اولویت تبدیل شده است. یکی از پیشرفته‌ترین شرکت‌های مصرف‌کننده زمان ما، پاتاگونیا، علناً اعلام کرده است که می‌خواهد 10 درصد از درآمد حاصل از فروش مجدد در سال‌های آینده باشد، یعنی بیش از 100 میلیون دلار (بر اساس برآورد درآمد سالانه بیش از 1 میلیارد دلار).

اگر به آنچه که تجارت مجدد به برندها ارائه می دهد فکر کنید، این منطقی است: توانایی فروش چندین بار یک کالا با هزینه هایی که فقط مربوط به خرید مجدد و تدارکات محصول است. با توجه به اینکه برندها می توانند قیمتی را که برای یک کالا می پردازند کنترل کنند، یک راه قانع کننده برای افزایش رشد خط بالا و حاشیه پایین با هزینه کار/تولید اندک فراهم می کند.

3 زمینه ترسیم سرمایه گذاری VC

سه حوزه اصلی تجارت مجدد وجود دارد که VCها را راه اندازی می کند: (1) بازارهای مدیریت شده، (2) ابزارها و نرم افزارهای فعال و (3) اعمال تجارت مجدد در صنایع جدید با مصرف کننده. در زیر هر کدام را به همراه موادی برای تفکر برای بنیان‌گذاران استارت‌آپ‌هایی که در این فضای (دوباره) در حال ظهور هستند، بررسی می‌کنیم.

بازارها

دو شکل اصلی از بازارهای تجارت مجدد وجود دارد: (1) مارک دار (مثلاً StockX) یا (2) برچسب سفید که در آن یک استارتاپ فرآیند یک نام تجاری را مدیریت می کند (مثلاً Trove). شرکت‌های بازرگانی، اکثر (یا کل) تجربه فروش مجدد را مدیریت می‌کنند – از دریافت محصول و احراز هویت گرفته تا تجارت و ارسال. پلتفرم‌ها معمولاً کارمزد SaaS کمی دارند، اما بیشتر درآمدها از طریق نرخ برداشت کالاهای فروخته شده از 10 تا 25 درصد ایجاد می‌شود.

نوع بازار تا حد زیادی به عمودی بستگی دارد. به عنوان مثال، با توجه به قیمت بالا و کاهش سرعت نوآوری در مدل‌های جدید تلفن، بازارهای مارک دار موقعیت خوبی برای لوازم الکترونیکی مصرفی دارند – که باعث ایجاد جذابیت فرهنگی کمتری در مورد داشتن جدیدترین تلفن می‌شود. همچنین با سطح بالایی از کوشش و فرآیند لجستیکی پیچیده برای تضمین کیفیت همراه است، که برای سازندگان دستگاه‌های موجود که ترجیح می‌دهند در تحقیق و توسعه و بازاریابی برای نسخه بعدی سرمایه‌گذاری کنند، کمتر اشتها آور است. این یکی از دلایلی است که می بینیم بازارهای تجارت مجدد لوازم الکترونیکی مصرفی مانند Reebelo مستقر در ایالات متحده و سنگاپور (سرمایه گذاری شرکت ما) و Back Market (با ارزش بیش از 5 میلیارد دلار) شروع به کار می کنند.

این یک داستان متفاوت در مد است. بازارهای تجارت مجدد با برچسب سفید به برندها کنترل عرضه دست دوم را می دهند و موجودی منحصر به فردی را اضافه می کنند که مشتریان و خریدهای جدید را جذب می کند. همچنین یک عنصر روانشناختی قوی وجود دارد که بازارهای C2C برای مدت طولانی از نیاز به کالایی کردن اعتماد رنج می‌برند (در حالی که برندهای معتبر از درجه ضمنی اعتماد مصرف‌کننده سود می‌برند).

نحوه ادامه: