سازمان جهانی بهداشت (اروپا) از پزشکی از راه دور حمایت می کند، بنابراین به طور موثر آن را تقویت کنید

رابرت براون، مدیر بازاریابی برای تولید کننده باتری های پزشکی و روباتی Accutronics، توضیح می دهد که چرا مهندسان باید باتری ها را در مراحل اولیه طراحی ربات های پزشکی از راه دور در نظر بگیرند.

در 12^هفتم سپتامبر 2022، وزرای بهداشت و نمایندگان سازمان بهداشت جهانی (WHO) / ​​53 کشور عضو اروپا یک برنامه اقدام سلامت دیجیتال را برای افزایش ارائه فناوری پزشکی، از جمله ربات‌های پزشکی از راه دور، به تصویب رساندند.

حتی قبل از شروع انقلاب روبات ها در دهه 1980، همیشه نیاز به ارتباط مجازی کارکنان مراقبت های بهداشتی و بیمارانشان وجود داشته است. به عنوان مثال، 30 سال قبل، پزشکان دانشگاه نبراسکا از تلویزیون های تعاملی دو طرفه برای انتقال معاینات عصبی به دانشجویان پزشکی استفاده می کردند. در دهه 1970، ناسا همچنین گزینه های پزشکی از راه دور را برای درمان فضانوردان در فضا بررسی کرد.

با این حال، تا سال 2013 بود که اولین ربات خودمختار، به اندازه انسان و حضور از راه دور، مهر تأیید سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) را دریافت کرد. این دستگاه شامل ابزارهای تشخیصی مانند دستگاه های اولتراسوند بود و قادر بود به طور خودکار در بیمارستان ها حرکت کند و از دیوارها یا افراد دوری کند.

از آن زمان، مهندسان عملکرد و قابلیت های این ربات ها را بهبود بخشیده اند و در عین حال آنها را حتی قابل اعتمادتر کرده اند. ربات‌های امروزی مجهز به دوربین‌ها و میکروفون‌های پیشرفته‌ای هستند که متخصصان سلامت را قادر می‌سازد تا با بیماران بیمارستانی تماس تصویری بگیرند، گویی در کنار بالینشان هستند. علاوه بر این، روباتیک مدرن امکان انجام عمل های جراحی را از راه دور می دهد (با روبات های پزشکی از راه دور که به عنوان چشم و دهان جراح عمل می کنند در حالی که روبات های جراحی به عنوان دست های جراح عمل می کنند).

چنین روبات‌های ویدئو محور نیز توسط مراکز بهداشتی برای اتصال مجازی بیماران در مکان‌های مختلف برای جلسات مشترک/اجتماعی در مورد موضوعاتی مانند سلامت روان استفاده می‌شوند. آنها همچنین می توانند در خانه های افراد مبتلا به شرایط طولانی مدت استفاده شوند تا به پزشکان اجازه دهند تا به روز رسانی های مجازی را به سرعت و به طور منظم به بیمار ارائه دهند.

در نتیجه این تعداد زیاد استفاده، بازار رقابتی و پررونقی برای این ربات ها ایجاد می شود. مانند هر شکل دیگری از فناوری، فشار بر روی طراحان ربات های جدید وارد می شود تا خلاقیت خود را کوچکتر، مانورپذیرتر و با افزایش سطح عملکرد برای رقبا بسازند. از آنجایی که هر سازنده ربات برای منحصر به فرد بودن تلاش می کند، احتمالاً نیاز به ادغام اجزای منحصر به فرد تا باتری دارد. بنابراین، مهم است که سازنده باتری از مرحله طراحی اولیه در توسعه ربات مشارکت داشته باشد. به عنوان مثال، اگر هدف طراح ربات کوچکتر کردن ربات خود نسبت به رقبا باشد، ممکن است نیاز باشد که اندازه بسته باتری به گونه ای سفارشی شود که در فضای موجود قرار گیرد (زیرا بسته اغلب تعبیه شده است). تعداد سلول ها و پیکربندی آنها در بسته نیز ممکن است نیاز به تنظیم داشته باشد تا نیازهای زمان اجرا ربات را برآورده کند.

اینها تنها چند نمونه هستند و موارد بسیار دیگری نیز وجود دارد، از جمله اینکه ربات چگونه به جایی که مورد نیاز است منتقل می شود. امروزه، بسیاری از ربات‌های پزشکی از راه دور روی چرخ‌ها هستند و به‌طور مستقل از مکانی به مکان دیگر حرکت می‌کنند. در حین حمل و نقل، ربات ها ممکن است از روی طبقات ناهموار عبور کنند یا به اشیاء برخورد کنند که می تواند آنها را شوک یا ارتعاش کند، بنابراین ممکن است باتری ها نیز نیاز به تست شوک و لرزش داشته باشند. این می تواند توسط سازنده باتری ترتیب داده شود، اما زمان می برد. برای اطمینان از انجام آزمایش کافی، اکثر سازندگان تجهیزات اصلی (OEM) باید باتری ها را مطابق با استانداردهای ایمنی مانند IEC 62133-2 تأیید کنند. این استانداردها به گونه ای طراحی شده اند که اطمینان حاصل شود که باتری ها در برابر سناریوهای واقعی از جمله شوک، لرزش، اتصال کوتاه، شارژ بیش از حد و موارد دیگر محافظت می شوند.

حک کردن زمان در برنامه راه اندازی محصول برای انجام این آزمایش ها، اطمینان حاصل می کند که طراح ربات باتری متناسب با نیازهای خود را دریافت می کند. با این حال، باتری اولیه پایان راه نیست زیرا درست مانند روبات‌ها، مدل‌های جدیدی نیز باید در سال‌های بعد عرضه شوند تا از تغییرات فناوری (مانند فناوری سلولی و مدیریت باتری) استفاده کنند. کار با یک سازنده باتری می تواند اطمینان حاصل کند که راه حل برق قابل حمل برای سازگاری با این پیشرفت ها به روز شده است.