قرار دادن در زمینه: CI برای طراحی دستگاه پزشکی

شان اچاگن، اصلی، موسس، مدیر تحقیقات و سنتز، BlackHӓgen Design توضیح می دهد که چرا پرس و جوی متنی (CI) در طراحی تجهیزات پزشکی مفید است.

با گسترش سریع فناوری‌های پیشرفته برای ارتقای طراحی دستگاه‌های پزشکی برای محیط‌های خانگی و بالینی، استفاده از روش‌های اثبات‌شده برای اطمینان از پذیرش کاربر و نظارتی دستگاه‌های جدید یا بهبودیافته، مهم‌تر از همیشه است.

یکی از این روش‌ها، پرس و جوی زمینه‌ای (CI)، یک رویکرد مشاهده‌ای ساختاریافته برای به دست آوردن بینش‌های ارزشمند در مورد رفتارهای بین کاربران نهایی و محصولاتی است که با آنها تعامل دارند. ناظران آموزش‌دیده، کارهایی را که کاربران معمولاً روزانه انجام می‌دهند، در زمان واقعی مشاهده می‌کنند و نحوه تعامل آنها با دستگاه‌ها و سیستم‌هایی که برای طراحی مجدد یا اختراع مجدد در نظر گرفته شده‌اند را آشکار می‌کنند.

زیرمجموعه ای از فرآیند مهندسی فاکتورهای انسانی (HFE)، CI زمانی ارزشمندتر است که در اوایل چرخه توسعه به کار گرفته شود. دانش به دست آمده از این تحقیق برای شناسایی الگوها و رفتارهای کاربر تحت تجزیه و تحلیل دقیق داده ها قرار می گیرد. بینش‌های حاصل از تحقیقات CI، راهنمایی‌های اساسی برای اطلاع از طراحی محصول نهایی که معیارهای ایمنی، قابلیت استفاده، استراتژی‌های بازار و تأییدیه‌های نظارتی را برآورده می‌کند، ارائه می‌کند.

انتظارات برای فرآیند تحقیق CI

CI درک عمیق‌تر و غنی‌تری از استفاده بالقوه دستگاه جدید یا مهندسی مجدد در محیطی که معمولاً در آن مورد استفاده قرار می‌گیرد، فراهم می‌کند. این به معنای در نظر گرفتن محدودیت‌ها یا اختلالات محیطی مانند اتاق‌های شلوغ، سر و صدا، چندوظیفه‌ای یا سایر عوامل بالقوه حواس‌پرتی است.

مشاهده مستقیم، شناسایی مشکلات، مشخص کردن آنها، و تعاملات کاربر که بر این سناریوها تأثیر می‌گذارند، فرصت‌هایی را برای طراحی دستگاه جدید نشان می‌دهند. این یک رویکرد “به من نشان بده، به من نگو” است که در آن ناظر آنچه را که کاربران واقعاً انجام می دهند و آنچه را که نیاز دارند در مقابل یادآوری آنها از آنچه انجام می دهند یا فکر می کنند نیاز دارند، مشاهده می کند. به عبارت دیگر، فیلتر کردن سوگیری هایی که با مصاحبه یا نظرسنجی رخ می دهد.

انتظارات خاص برای نتیجه مطلوب یک مطالعه CI، پروژه را در هدف نگه می دارد. برخی از محصولات قابل تحویل باید مشخص شوند:

• نیازها، چالش ها و آرزوهای گفته شده و ناگفته همه ذینفعان
• مشخص کردن چالش‌های مورد استفاده، الگوهای کاری و پیامدها
• خطاهای احتمالی استفاده/خطرات مربوط به استفاده
• توسعه الزامات دقیق و قوی دستگاه
• مهارت زدایی از یک روش، استفاده از آن را آسان تر و ایمن تر می کند
• کشف فرصت‌های جدید – از ویژگی‌های جدید گرفته تا جریان‌های کاری کارآمدتر تا استراتژی کسب کسب‌وکار

ایجاد یک پروژه تحقیق متنی

یک پروژه CI شامل برنامه ریزی و تدارکات، سناریوهای میدانی، تجسم و تجزیه و تحلیل داده ها، و در نهایت، ترجمه اطلاعات آموخته شده است.

اندازه نمونه ممکن است متفاوت باشد، اما از آنجایی که روش شناسی رفتار را مورد مطالعه قرار می دهد نه نظر، اغلب می تواند مجموعه کوچکی از مشاهدات باشد. با فرض اینکه انواع شرکت‌کنندگان ماهیت همگن دارند و سناریوهای استفاده مناسب را نشان می‌دهند، یک الگو یا روند در رفتار را می‌توان در نمونه‌هایی به کوچکی شش عدد مشاهده کرد، اگرچه اغلب به ۱۲ نزدیک‌تر است. در بیمارستان‌ها و بیمارستان‌های آموزشی، مشاهدات به یک نمونه اضافی با همان اندازه برای هر نوع بیمارستان نیاز دارد. این به این دلیل است که بستر مراقبت بین این دو نوع بیمارستان متفاوت است و ماهیت تیم های بالینی بین این دو نوع محیط بالینی بسیار متفاوت است.

پس از تجزیه و تحلیل داده ها، نقشه های گردش کار می تواند تولید شود که معیارهای ضروری برای توسعه محصول را منعکس می کند:

• مشخص کردن انواع کاربران به پرسونا
• وظایف جاری و ترتیب آنها
• بحرانی بودن وظایف
• ابزار مورد نیاز برای هر کار
• ارتباط عاطفی با وظایف خاص
• زمان کلی برای تکمیل وظایف
• چالش های قابلیت استفاده
• چگونه کاربران بر چالش های قابلیت استفاده غلبه می کنند
• پیامدهای چالش های قابلیت استفاده، هم تجاری و هم کارآمد

تمام روابط متقابل نقاط تعامل و همچنین روابط تجربه کاربر ثبت می شود. ضبط‌ها می‌توانند نوشته شوند/ ثبت شوند و/یا روی ویدیو نشان داده شوند. این اطلاعات یک پایه اثبات شده برای ایجاد توصیه های خاص برای طراحی یا طراحی مجدد فراهم می کند.

مزایا و معایب رویکرد CI

برخی از تیم‌های توسعه دستگاه‌های پزشکی خود را «متخصص» در استفاده از دستگاه و پارامترهای طراحی می‌دانند. اما با گذشت زمان، زمانی که دیدگاه‌ها در مورد نحوه تعامل کاربران با دستگاه‌ها تکامل می‌یابد، تیم‌های طراحی ممکن است در نظر نگیرند که کاربران چگونه راه‌حل‌هایی برای غلبه بر اختلافات طراحی ایجاد کرده‌اند.

بنابراین، “چرا” دستگاه به روشی غیر تجویزی استفاده می شود همیشه به سازنده اطلاع داده نمی شود. بیشتر پروژه‌های طراحی با «چیزی» که قرار است طراحی شود شروع می‌شوند و نه با «چرا». این زمانی است که رویکرد CI ارزشمند است، زیرا به طور خاص مبنای “چرا” را برای نیاز و درک رفتار دنیای واقعی با مشاهده مستقیم و تعامل با کاربران نهایی آینده فراهم می کند. این مزیت «نشان بده، به من نگو» است.

یک مطالعه CI بسته به اندازه تیم و دامنه پروژه، یعنی داخلی یا جهانی، می تواند هزینه را به یک پروژه اضافه کند. اگر زمان و بودجه محدودی وجود داشته باشد، یا اگر اطمینان زیادی وجود داشته باشد که فقط مجموعه محدودی از جزئیات خاص باید از زمینه استفاده گرفته شود، ممکن است CI بهترین رویکرد نباشد.

مورد برای CI

با این حال، یک مورد قوی برای یک روش CI وجود دارد، به خصوص که به کشف نیازهای برآورده نشده مرتبط با کارایی و ایمنی طراحی محصول مربوط می شود. هدف هر برنامه طراحی محصول این است که اطمینان حاصل شود که دستگاه مفید و تجاری است. یک روش اثبات شده در فرآیند HFE، CI تضمین می کند که توسعه دهندگان در حال کسب دانش درباره رفتارهای انسانی و “چرا-پشت-چه” هستند که ارزش و ایمنی محصول نهایی را تضمین می کند.

در واقع، سازمان‌های نظارتی در سراسر جهان این نوع مطالعات غوطه‌وری زمینه‌ای را در طول مراحل امکان‌سنجی و کشف تشویق می‌کنند. مطالعات CI می تواند مزایایی را برای کاربر نهایی تعیین کند که منجر به پذیرش بازار و پایه و اساس تاییدیه های نظارتی می شود.