با افزایش انرژی های تجدیدپذیر، جاه طلبی های خود مختار در زمینه نقشه برداری اقیانوس به 25 میلیون دلار رسید.

تقاضا برای باد فراساحلی مانند همه منابع انرژی تجدیدپذیر به شدت افزایش یافته است – اما کار لازم برای بررسی، بازرسی و نقشه برداری مناطق ساحلی در گذشته گیر کرده است. وسایل نقلیه خودران زیر آب و بازی پلتفرم دیجیتالی Bedrock می‌تواند این بخش را بازتعریف کند، و این شرکت ۲۵.۵ میلیون دلار بودجه جدید برای انجام آن جذب کرده است.

هر توربین بادی در دریا واقعاً یک ساختمان نیمه غوطه‌ور است و ساختمان‌ها به پایه‌های محکم و بازرسی‌های منظم نیاز دارند – حتی بیشتر از ساختمان‌های بالای آب. معمولاً نوعی از بررسی‌های کف دریا که شرکت‌های انرژی بر آن تکیه می‌کنند (برای نفت و گاز و همچنین قرار دادن توربین) با استفاده از واحدهای سونار قدرتمندی که توسط کشتی‌های نسبتاً بزرگ حمل می‌شوند انجام می‌شود.

اما این روش دارای معایب بی‌شماری است: هزینه و ناکارآمدی خود کشتی‌ها و خدمه، فراوانی و حجم سونار آزاردهنده حیات وحش، جزئیات نسبتاً محدود ارائه‌شده، و انعطاف‌ناپذیری داده‌های قدیمی که این ابزارهای اغلب دوران جنگ سرد ارائه می‌کنند. یا تغذیه به.

اکتشاف رباتیک یک جایگزین ارائه کرده است، اما مشکلات خاص خود را دارد، در درجه اول هزینه و مقیاس پذیری: ساخت یک وسیله نقلیه زیرآبی خودمختار یک چیز است، اما اگر نتواند تقاضای تجاری را برآورده کند، یک آزمایش است، نه یک محصول.

Bedrock احساس کرد که زمان یک سرویس AUV مناسب در سال 2020 فرا رسیده است و از آن زمان تاکنون چندین بار از کشتی (متاسفانه نامشخص) خود را پشت سر گذاشته است و یک پلت فرم آنلاین به نام Mosaic برای داده هایی که جمع آوری می کند ایجاد کرده است. . (ما در واقع پادکستی را با یکی از بنیانگذاران آنتونی دیمار در سال گذشته در این مورد ضبط کردیم.)

خود AUV به دلیل ناچاری ساخته شده است، زیرا راه‌حل‌های عرضه‌شده کافی نبودند، و پس از مونتاژ «2.8» از آن‌ها، نسخه تولیدی قفل شده و آماده حذف در مقیاس است. (شاید در اینجا شایان ذکر باشد که فاجعه OceanGate در ذهن بسیاری از مردم تازه شده است، که این یک کلاس کاملاً متفاوت از وسایل نقلیه است، بدون خدمه، و قرار نیست به چنین اعماق خرد کننده ای برود که بقایای تایتانیک در آن قرار دارند.)

اما اگرچه این شرکت به وسیله نقلیه خود افتخار می کند، سنسورهای موجود در آن و داده هایی که جمع آوری می کنند بسیار مهمتر هستند. از آنجایی که وسیله نقلیه در امتداد چند متری از کف دریا به جای بالا رفتن از سطح دریا می گذرد، ابزارهای بیشتر و بهتری در اختیار تیم است.

در حالی که کشتی‌ای که از بالای سر عبور می‌کند ممکن است نمایش مناسبی از عمق و شکل سطح زیر آن جمع‌آوری کند، جمع‌آوری بسیاری از جزئیات دشوار یا غیرممکن است. با این حال، AUV Bedrock مجموعه‌ای کاملاً دارد:

• حمام سنجی، شکل کف دریا
• پس پراکندگی، سختی بستر کف دریا (به عنوان مثال سنگ، ماسه، یا سیلت؟)
• سونار اسکن جانبی، که برای تشخیص خطوط اجسام استفاده می شود، کمی مانند لیدار
• قرائت های مغناطیسی برای تشخیص اجسام فلزی (مانند خرابه ها، مهمات منفجر نشده یا زباله)
• به زودی، پروفیل سونار زیرپایین که در زیر سطح مشخص می شود

همچنین این مزیت قابل توجهی وجود دارد که می توان این داده ها را در یک روز جمع آوری و تحویل داد – در مقایسه با ماه ها یا حتی سال ها برای بررسی های سنتی اقیانوس شناسی. در زمانی که پروژه‌هایی مانند نیروگاه‌های بادی باید به سرعت پیش بروند یا در معرض خطر از دست دادن قراردادهای فدرال یا معاملات زمین با ارزش هستند، این یک ملاحظه مهم است.

دیمار توضیح داد که این توسعه دهندگان بادی فراساحلی در حال حاضر پول هنگفتی را برای نقشه برداری و شناسایی بستر دریا پرداخت می کنند، اما هنوز باید منتظر بمانند نه فقط یک پشته داده با حرکت آهسته و قدیمی برای ارائه اطلاعات، بلکه یک بوروکراسی به همان اندازه آهسته و قدیمی منتظر بمانند. تاخیر بر تاخیر هیچ‌کس نمی‌خواهد منتظر بماند، اما گزینه‌های آن‌ها محدود است – هر چه سریع‌تر بتوانند این داده‌ها را دریافت و تأیید کنند، برای همه افراد درگیر بهتر است. سپس ارزش ضمنی نظارت بر بستر دریا برای دانشمندان، ارتش و سازمان‌های مدافع نیز وجود دارد.

بنیانگذاران Bedrock، چارلز چیو (در مرکز) و آنتونی دیمار (راست)، و یک خدمه.

او همچنین گفت که رویکرد بستراک از یک رویکرد بالقوه مبتنی بر پروژه به یک بازی داده‌ای با قدرت بیشتر تبدیل شده است. ممکن است به طور طبیعی فکر کنید که مدل کسب‌وکار باید به این صورت باشد که شرکت A می‌گوید «بیا و این بندر و ساحل را برای ما اسکن کن» و Bedrock این کار را انجام می‌دهد و بر اساس آن صورت‌حساب آن‌ها را صادر می‌کند – اساساً نسخه سریع‌تر و غنی‌تری از سرویسی که شرکت قبلاً استفاده می‌کند.

اما این موضوع با رشد کسب و کار با مشکلاتی روبرو می شود. برای یک چیز، شما در نهایت در لجستیک عمیق می شوید و AUV خود را به سرتاسر حمل می کنید تا بیشترین تعداد پیشنهاد مشتریان را انجام دهید. برای مدل دیگر، در این مدل، مشتری احتمالاً مالک داده های به دست آمده است – داده های ارزشمندی که Bedrock جمع آوری کرده است!

از سوی دیگر، اگر Bedrock به تنهایی مناطق ارزشمندی را برای بررسی شناسایی می‌کرد، می‌توانست این کار را در زمان خود انجام دهد و سپس آن داده‌ها را به هر کسی که می‌خواهد هزینه آن را بپردازد بفروشد – به عنوان ارائه‌دهنده داده عمل کند، نه ارائه‌دهنده AUV. این یک رویکرد بالقوه کمتر پیچیده است که همچنین کنترل مالکیت معنوی ارزشمندی را که شرکت ایجاد می کند حفظ می کند.

و به این ترتیب، پس از دو سال نمونه‌سازی اولیه و اصلاح تجاری، این شرکت سرمایه‌گذاران را برای یک دور ۲۵.۵ میلیون دلاری (پس از تخمین ۸ میلیون دلاری در سال ۲۰۲۱) به صف کرده است. این دور توسط Northzone و Primary Venture رهبری شد
شرکا، با مشارکت Valor Equity Partners، Eniac، Quiet Capital و R7. (افراد و “فرشتگان پرکار” در آنجا هستند اما با نام ذکر نشده اند.)

اعتبار تصویر: سنگ بستر

دیمار گفت که این پول شرکت را در موقعیتی قرار می دهد که قابلیت تجاری خود را نشان دهد. می داند که می تواند داده ها را جمع آوری کند، اما “آیا می توانیم این مجموعه داده را به پول تبدیل کنیم؟”

او به من گفت: “این به ما امکان می دهد شرط بندی کنیم و آزمایش کنیم که چگونه می توانیم صنعت باد فراساحلی را تسریع کنیم.” ماموریت بزرگ‌تر کاوش و نقشه‌برداری از کل اقیانوس است، اما سریع‌تر باید این نیروگاه‌های بادی را بسازیم. تقاضا بیشتر از آن چیزی است که بتوانیم خدمات و تکمیل کنیم، بنابراین باید بتوانیم تیمی از افراد بسازیم و در سراسر سواحل شرقی عملیات انجام دهیم.”

مبادا فکر کنید که با فرسودگی مشتریانش (بسیاری از آنها که از قانون کاهش تورم استفاده می کنند) کسب و کار Bedrock خاموش می شود، به یاد داشته باشید که این نیروگاه های بادی تاسیسات طولانی مدتی هستند که نیاز به بازرسی و نگهداری دارند و از بسیاری جهات به همان اندازه قدیمی هستند. فرآیند نقشه برداری پخش داده‌ها ممکن است برای کسب درآمد معمولی در حال حاضر خوب باشد، اما با رشد ناوگان این شرکت، احتمالاً کارش برای نظارت بر جنگل‌های در حال رشد سریع توربین‌های بادی که به ایجاد آن کمک کرده است، متوقف خواهد شد.

حتی اگر باد فراساحلی ساخته شده اهداف فدرال را برآورده نکند (و به احتمال زیاد از آنها فراتر خواهد رفت)، باز هم اساساً یک بازار میدانی سبز (یا آبی) برای شرکت هایی مانند Bedrock است.

ما وارد آینده ای نمی شویم که در آن کمتر دیمار گفت: اطلاعات در مورد زیرساخت های حیاتی قابل قبول است. “اگر می خواهید اتفاقی بیفتد، باید بفهمید که در اقیانوس چه می گذرد. آیا این یک بازار 10 میلیارد دلاری است یا یک بازار 20 میلیارد دلاری؟ مطمئناً 20 بهتر است … اما 10 هم بد نیست.