بسیاری از زیرساخت های فناوری اطلاعات هنوز در فضای ابری ذخیره نشده اند

یک مطالعه جدید Paessler بر روی بیش از 1050 مدیر فناوری اطلاعات از 100 کشور جهان، ادعا کرده است که بخش عمومی کندترین بخش را در انتقال زیرساخت های فناوری اطلاعات خود به فضای ابری داشته است، به طوری که اکثریت قریب به اتفاق (92٪) از داده های مربوط به دولت هنوز در ذخیره می شود. محیط های اولیه

این زمانی اتفاق می‌افتد که شرکت‌ها شروع به فشار برای محیط‌های ترکیبی کرده‌اند و بسیاری از آنها متعهد به تنظیمات چند ابری هستند.

در عین حال، مطالعات مختلف نشان داده اند که عملیات مبتنی بر ابر می تواند مزایای زیست محیطی قابل توجهی را در مقایسه با ذخیره سازی محلی ارائه دهد.

بخش عمومی در زمینه ابر عقب مانده است

در حالی که مراکز داده در ماه‌های اخیر مورد بررسی قرار گرفته‌اند، واقعیت این است که بهره‌برداری از مراکز پردازش و ذخیره‌سازی داده اختصاصی بسیار کارآمدتر از هر شرکتی است که مشابه خود را دارد.

با وجود این، تنها 37 درصد از پاسخ‌دهندگان جهانی Paessler شروع به کار بر روی استراتژی‌های فناوری اطلاعات پایدار کرده‌اند، و 15 درصد دیگر معتقدند که پایداری برای برنامه شرکت‌شان مهم نیست. در آمریکا، بیش از نیمی (52%) از کسب و کارها پایداری را در اولویت قرار نمی دهند. از طرف دیگر، 56 درصد از مشاغل در کشورهای اسکاندیناوی و 49 درصد از مشاغل در بریتانیا و ایرلند کار بر روی استراتژی های فناوری اطلاعات پایدار خود را آغاز کرده اند.

در نقطه مقابل این مقیاس، گفته می‌شود که شرکت‌های فناوری بالاترین سطح پذیرش ابر را دارند، اما با این وجود، این میزان تنها 24 درصد است که کمتر از میانگین 25 درصدی بریتانیا است اما یک جهش سالم بالاتر از میانگین جهانی است. از 19 درصد سایر بخش‌های پیشرو شامل امور مالی، آموزش، مراقبت‌های بهداشتی و تولید است.

مارتین هاجسون، مدیر کشور انگلستان و ایرلند، زیرساخت‌ها را پیچیده توصیف می‌کند: «روشن است که پذیرش ابر چالش شماره یک برای رهبران فناوری اطلاعات است. بلند کردن و جابجایی آن چندان آسان نیست.»

هاجسون ادامه می‌دهد: «در حالی که ابر ممکن است به کاهش ردپای کربن یک کسب‌وکار کمک کند و آن‌ها را قادر می‌سازد به اهداف پایداری خود برسند، اما باید برای آنها مناسب باشد.»

واقعیت این است که طیف متنوع‌تری از گزینه‌ها برای ذخیره‌سازی و پردازش داده‌ها احتمالاً بیش از یکپارچگی نابرابری ایجاد می‌کند. با این وجود، امید این است که همه شرکت‌ها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و افزایش پایداری هر چه در توان دارند انجام دهند.